கோயில் + கல்வி = நமதிரு கண்கள்

அன்ன சத்திரம் ஆயிரம் வைத்தல்

ஆலயம் பதினாயிரம் நாட்டல்

அன்னவாயினும் புண்ணியங்கோடி

ஆங்கோர் ஏழைக்கு எழுத்தறிவித்தல்

இது மகாகவி பாரதியின் வாக்கு. பாரதி மட்டுமல்ல, நம்மில் பலருடைய எண்ணமும் அதுவேதான்.

ஏழைகளுக்கு எழுத்தறிவிப்பதே மிகச் சிறந்த பணி என்று பாரதியே சொல்லிவிட்டதால், இனி ஆலயங்களை எழுப்புவதை விட்டுவிட வேண்டும் என்பது இதன் பொருள் அல்ல. மாறாக, கோயில்களில் மட்டுமே நமது முழுக் கவனத்தையும் வைத்துக்கொண்டு இருக்காமல், கல்வி அறிவு புகட்டும் பணிகளிலும் முனைந்து ஈடுபட வேண்டும். அதிலும், நமது ஆலயங்களே இவ்வாறான கல்விப் பணிகளை மேற்கொண்டு செய்வது பன்மடங்கு சிறப்பல்லவா?

இதனைப் பற்றித் தீவிரமாகச் சிந்திக்க வேண்டிய காலக்கட்டத்திற்கு நாம் தள்ளப்பட்டிருக்கிறோம். அதற்கேற்றாற் போல, கூட்டரசுப் பிரதேசத் துணையமைச்சர் மாண்புமிகு டத்தோ மு.சரவணன் அண்மையில் இதுபற்றிய சிந்தனையைச் சமூகத்தை நோக்கி முன்வைத்திருக்கிறார்.

அந்தச் சிந்தனையை அனைவரோடும் பகிர்ந்துகொள்ளும் நோக்கில் அதிலிருந்து ஒரு பகுதியை இங்குத் திருத்தமிழில் பதிவிடுகின்றேன். -சுப.ந

**************************************

ஆலயங்கள் ஆன்மிக வளர்ச்சியில் மட்டும் முனைப்புக் காட்டாமல், மாணவர்களின் அறிவு வளர்ச்சியிலும் கவனம் செலுத்த வேண்டும்.

நாள் தவறாமல் பூசை செய்வதும், ஆண்டு தவறாமல் திருவிழாவினைக் கொண்டாடுவதும், குடமுழுக்கு செய்வதும் ஆலயங்களுக்கு வேண்டப்படுகின்ற திருப்பணிகள் என்றாலும், வளர்ந்து வரும் மாணவர்களிடையே அறிவு வளர்ச்சியை ஏற்படுத்துவதற்கு படிப்பறிவை வளர்க்க வேண்டும். அதற்கு ஒவ்வோர் ஆலயத்திலும் நூலகம் கட்டாயம் இடம்பெறச் செய்ய வேண்டும்.

அறிவே இன்றைக்கு உலகை ஆள்கிறது. அறிவே இன்று உலகை விட்டு வேற்று உலகம் சென்று உலவும் படியான வாய்ப்பை மனிதனுக்குத் தந்துள்ளது. ஆகவே, அறிவை வளர்த்து வாழ்வை உயர்த்திக்கொள்வதற்கு கற்கத் தகுந்த நூல்களை மாணவர்கள் அதிகமாகக் கற்பதற்கான வாய்ப்பினை ஆலயங்கள் உருவாக்க வேண்டும்.

ஒரு மனிதனின் சிந்தனை வளர்ச்சிக்குத் துணையாக, தூண்டுகோலாக அமைந்திருப்பது நூல் கல்வியே ஆகும். கல்வியே இல்லாத ஒருவனுக்கு நுட்பமான நல்லபல நூல்களில் நுழைந்து பார்க்கும் அறிவு வாய்க்காது. அவன் அதிகமான நூல்களை ஆழமாக கற்கையில்தான் அறிவுபெற வாய்ப்புள்ளது.

இன்று இந்திய இளைஞர்களிடையே சமூகச் சீர்கேடுகள் தலைவிரித்தாடுவதை ஆலயங்கள் திட்டமிட்டு செயல்பட்டிருந்தால் குறைத்திருக்க முடியும். ஆலயங்கள் வழிபாடுகளில் மட்டுமே கவனம் செலுத்துகின்றன. சமூகச் சேவைகளில் நாட்டம் கொள்ளவில்லை. சமூகச் சீர்கேடுகளைத் துடைதொழிக்க முனைப்புக் காட்டவில்லை.

இன்று பொதுமக்கள் கூட்டங்களுக்குச் செல்வதில்லை. ஆலயங்களுக்கு மட்டுமே விரும்பிச் செல்கிறார்கள். ஆகவே, ஆலயங்கள் மாணவர்களின் அறிவு வளர்ச்சியில்; சமூகச் சேவையில் அதிக கவனம் செலுத்த வேண்டும். (மக்கள் ஓசை செய்தி 12.2.2010)

**************************************

மாண்புமிகு டத்தோ மு.சரவணன் பேச்சில் உண்மை இல்லாமல் இல்லை. நமது ஆலயங்கள் தொடர்பாக அவர் முன்வைத்துள்ள கருத்துகள் சிந்திக்க வேண்டியன மட்டுமல்ல; நமது ஆலயங்கள் உடனடியாக செய்யத்தக்கனவும் கூட.

ஊருக்கு ஊர், நகரத்திற்கு நகரம், தோட்டத்திற்குத் தோட்டம் என ஆலயங்கள் அமைத்து நமது மரபையும் நமது இருப்பையும் நாம் வெகு சிறப்பாகவே பறைசாற்றி வருகின்றோம்.

ஆனால், கல்வி – அறிவு – விழிப்புணர்வு – சமூகம் - தமிழ்ப்பள்ளி - தமிழ்க்கல்வி என்று வருகின்றபோது பல இடங்களில் நாம் வழுக்கி இருக்கிறோம்; நெடுந்தொலைவுக்கு விலகி இருக்கிறோம் என்பதை அனைவரும் மனம்திறந்து ஒப்புக்கொள்ளத்தான் வேண்டும்.

அதற்கான சான்றுகள் சில இதோ உங்கள் பார்வைக்கு...

ஆலயத்தின் தூண்கள் போல கல்வி மாறுவது எப்போது?

உயர்ந்து நிற்கும் கோயிலும் ஒட்டுக் குடித்தனப் பள்ளியும்

கல்விச் சாலைகளும் கோயில்களாக மாறிட வேண்டும்

இரும்புப் பெட்டிக்குள் தமிழ்ப்பள்ளியின் இருப்பிடமா?

கோயில்களுக்கு நம்மவர்கள் கொடுக்கும் மதிப்பு – மரியாதை – முதன்மை – முகன்மைத்தரம் அனைத்தும் கல்விக்குக் கொடுக்கப்படுகிறதா?

ஆலயங்களுக்கு அள்ளிக் கொடுக்கும் நமது மக்கள், அறிவு புகட்டும் தமிழ்ப்பள்ளிகளுக்கு அப்படி கொடுக்கிறார்களா?

வகை வகையாக – புதிது புதிதாக கோயில்களைக் கட்டி நமது சமயப் பாரம்பரியத்தைக் காக்கின்ற நாம், நமது இனவாழ்வின் உயிர்மூச்சாகத் திகழும் தமிழ்க்கல்வியைக் கவனிக்கின்றோமா?

நமது ஆலயங்களும் மக்களும் சமூகத்திற்குச் செய்ய வேண்டிய கல்விக் கடமையைச் சரியாகக் செய்கிறார்களா?

நமது இரண்டு கண்களில் ஒன்று சமயத்திற்கு நிகரானது என்றால், மற்றொன்று கல்விக்கு இணையானது அல்லவா? ஒரு கண்ணில் பாலை ஊற்றிவிட்டு, மறுகண்ணில் சுண்ணாம்பை வைப்பதுபோல நம்முடைய செயல்பாடுகள் அமைந்திருக்கின்றனவே! இது முறைதானா? சரிதானா?

நாடு விடுதலை அடைந்த அரை நூற்றாண்டு காலத்தை ஆலயங்களுக்காகச் செலவிட்டது போதும்...! நமது வாழ்வும் நமது குழந்தைகள் வாழ்வும் வளமாக அமைய, அடுத்த சில ஆண்டுகளையாவது கல்விக்காகச் செலவிடுவோம் வாருங்கள்.

அனைவரும் சிந்திப்போம்! சீர்பெறுவோம்!!